In totu su Medioevo fiant crèscius is viàgius bia a is logus de fei prus de importu po sa Cristianidadi, in manera particulari cussus bia a Santiago de Compostela, Gerusalemme e Roma. In mesu a is fielis nci fiat sa costumàntzia de comporai cosas chi, arregordendi su pellegrinàgiu fatu, beniant chistius cun atentzioni manna poita nci fiat sa crièntzia chi teniant poderius miragulosus: custu est acontèssiu cun su Signa Apostoloruma, una prachitedda de prumu grussa giai unu millìmetru, e manna mm 30×35 (43×50 cun is anillus). De furma retangulari cun cuàturu anillus in is arrinconis, chi serbiant po dda podi apicai a is bestiris, a su manteddu o a su capeddu a falda larga tìpicu de su pellegrino.

Custa portat, in is trèminis de a foras in sa grunissa, una scritzioni in lìteras mannas SIGNA APOSTOLORVM PETRI ET PAVLI. In sa parti de aintru is bisuras de is dus apòstolus, amostaus a mesubustu a costau de una ruxi, sighendi sa iconografia tìpica: Paolo scucau, faci fini fini e longa, cun is intrecìllius apicigaus, su nasu mannu e sa braba pitzuda, pompiat in manu una spada, smbulu de su martìriu ; intamis Pietro cun sa braba e is pilus arrullaus segaus a presu de sa faci, pompiat in manu sa crai de su Rènniu de is Celus.

esèmpriu ùnicu in Sardigna, sa particularidadi cosa sua est cussa de ddu airi agatau in mesu a is cosas de s’amannitzu de una de is tumbas individualis, giai giai cumenti testimòngiu de sa boluntadi de su pellegrinu de liai segus s’arregordu apretziau puru a pustis de sa vida in terra.

In prus de sa tarea insoru spirituali e bia, is insignas de pellegrinàgiu beniant chistias puru po arresonis prus materialis: in is viàgius po procura, chi a cussu tempus faiant meda, fiant sa proa torrendi de airi fatu su traballu, e in prus, castiendi is gastus mannus chi depiant fai , chini ddas portaiat podiat gosai de medas agiudus e lassapassai in cussu viàgiu longu longu.